İkinci Dünya Savaşı sonrasında yaşanan büyük yıkımlar büyük devletleri savaşın önlenmesi maksadıyla arayışlara itmiştir. Başarısız Milletler Cemiyeti (MC) tecrübesinin ardından günümüzde halen varlığını ve küresel güvenliğe etkisini devam ettiren Birleşmiş Milletler (BM) barışın sürekliliği yönündeki arayışların en önemli tezahürü olarak gösterilebilir. Birleşmiş Milletlerin ortaya çıkışından bugüne kadar birinci ve ikinci dünya savaşlarına benzer bir savaş görülmemesine rağmen dünya bölgesel anlamda pek çok silahlı çatışmaya sahne olmuştur. Esasında Birleşmiş Milletlerin temel yapılanmasına baktığımızda savaşların önlenmesinden daha ziyade büyük güçlerin karşı karşıya gelebileceği bir savaşın önlenmesinin amaçlandığı anlaşılmaktadır. Nitekim 20. yüzyılın çok kutuplu sisteminde beş büyük güç olarak ifade edebileceğimiz ABD, İngiltere, Fransa, Rusya ve Çin’in oluşturduğu Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi (BMGK), hem ülkeler arasındaki diyaloğun artmasını sağlamış hem de veto yetkisinin sağladığı etkiyle ülkelerin askeri anlamda tek taraflı hareket etme özgürlüğünü sınırlamıştır.
